Handling frustration

Jeetje zeg! Wat was ik prikkelbaar. De hele week al heb ik gekke gevoelens door mijn lichaam gieren. Dan voel ik mij enorm blij, positief en mega gelukkig. Dan voel ik mij ineens geïrriteerd, gefrustreerd en vermoeid. Ik heb totaal geen idee wat de aanleiding/reden is voor die gevoelens. Flinke ups, flinke downs. Het maakt mij ook weer mens, as I always say.

Over het algemeen ben ik enorm content geweest met afgelopen week. Ik overdrijf misschien een beetje in hoe erg ik prikkelbaar was. Ik vind het altijd enorm interessant hoe het komt dat ik voel. Vooral de mate waarin dit gevoel je stemming kan beïnvloeden. Natuurlijk spelen daar meerdere factoren bij. Vooral ‘s ochtends, als ik dan niet zoveel gegeten heb, kan ik gewoon enorm geïrriteerd raken door hele klein dingen, puur omdat mijn maag eten nodig heeft. Daarnaast kunnen zich ook kleine dingen regelmatig herhalen, waar ik in eerste instantie geen gevoel bij heb gehad, zou het bij de zoveelste keer ineens wel wat kunnen irriteren bij mij.

Al met al had ik vandaag een gefrustreerd gevoel. Ik was, zoals mijn collega het al benoemde, enorm prikkelbaar. Dat is jammer. Want niet alleen ik heb er last van, mijn collega’s die graag samenwerken met mij kunnen door mijn geprikkelde houding zich niet fijn voelen. Mijn directe collega’s weten wel wat zij moeten doen wanneer ik gefrustreerd ben, maar zal niet altijd even leuk voor ze zijn.

Daarin valt nog wel wat te leren. Hoe ga je om met die frustratie in je lichaam? Na een klein incidentje tijdens de les kwam de desbetreffende persoon mij opzoeken. Hij was heel rustig en sprak, oprecht, hele wijze woorden. Er was tussen hem en mij veel begrip naar elkaar, er werd geluisterd, wat meestal positieve invloed heeft. Ook hij sprak, zoals ik eens eerder in mijn blog heb verteld: “Dit zijn dingen waar jij geen invloed op kan uitoefenen.” Ja, ook dit was weer iets wat ik horen moest. Hoe graag jij dingen ook anders ziet, sommige dingen heb jij als individu weinig invloed op. De kunst zit hem in het loslaten.

Nu ik hier zit vraag ik mij af hoe je in het vervolg, op voorhand, frustrerende gevoelens kan voorkomen. Want prikkelbaar zijn is voor niemand leuk. Ik ben daarom wel benieuwd, wat zijn voor jullie manieren om met frustratie om te gaan? Schrijven, praten of juist even iets anders doen? Laat het mij weten in de reacties onder deze blog!

Na mijn werk ben ik naar de sportschool gegaan. Het was pull dag, lekker de rug en de biceps verzuren. Ook hier merkte ik dat ik prikkelbaar was. Ik irriteerde mij aan personen die hun gewichten niet opruimden (meerdere keren). Sterker nog, ik ben naar ze toegelopen en geconfronteerd met dat dit echt niet kan, een barbell met aan beiden kanten twee schijven van 20 kilo achterlaten. Ik merkte dat ik heel autoritair was, beetje fel en boos (wat ergens ook niet gek is, toch? Als je in een sportschool bezig bent, ruim dan ook gewoon je gewichten op…).

Na mijn sportsessie ben ik nog even naar de bokszak geweest. Ik voelde de drang om hier eens flink op los te gaan. Drie keer raden wat ik heb gedaan. Timer aangezet en met de blote vuisten tekeer gegaan tegen die zak. Resultaat: ik voelde mij ineens goed, echt heel goed. Op dat moment besefte ik iets. Wij mensen zitten af en toe met opgekropte gevoelens en irritaties die er soms uit moeten. Daar zijn meerdere manieren voor, de één wenselijker dan de ander.

Een optie kan zijn, het laten voor wat het is en uit het niets uitvallen tegen diegene die net het emmertje heeft laten overlopen. Een andere optie is alles eruit slaan tegen een bokszak. Ook denk ik dat het opschrijven van je gedachten en gevoelens een werkende methode is (wat ik nu doe. Mijn excuses dat jullie mijn frustraties zwart op wit moeten hebben).

Wat wil ik nu eigenlijk allemaal zeggen? Het is enorm menselijk om frustraties te hebben, zo nu en dan prikkelbaar te zijn en je rot te voelen. Probeer dit alleen niet op te kroppen. Zoek een manier die voor jou werkt. Ga hardlopen, leeg dat hoofd. Schrijf op wat je denkt, soms kan dit voor verduidelijking zorgen. Pak die bokszak maar goed aan, letterlijk je frustratie eruit slaan. Als je dit met enige regelmaat doet, zou dat op de lange termijn ervoor kunnen zorgen dat je niet zo lang blijft hangen in bepaalde irritaties of emoties. Je leert jezelf beter kennen en daarnaast zal het in de omgang met andere mensen kunnen bevorderen. Ik heb nog één laatste tip:

vergeet niet zo nu en dan een lach op te zetten, dat zal je goed doen.