Aeropuerto
Daar zit ik weer. Weken zijn voorbij gegaan waarin ik geen blog heb geschreven; shame on me! Momenteel zit ik lekker in een koffietentje, havercappuccino voor mijn neus en mijn laptop die mij vergezeld. Nee, dit keer niet in de Coffeecompany waar ik mijzelf vaak vertoef in Amsterdam. Nee, dit keer zit ik bij Mayan Coffees in Valencia, España.
In de afgelopen weken is er toch enorm veel gebeurd, mooie en positieve dingen. We zijn een maand verder en ik heb de laatste lootjes op mijn werk voor mijn vakantie gedaan, het vliegtuig ingestapt naar El Gouna in Egypte, teruggekomen en opnieuw het vliegtuig gepakt, ditmaal naar Valencia. Normaal gesproken reis ik niet zoveel, maar zit ik de meeste zomers thuis in Nederland. Na een jaartje aan één stuk door werken vond ik het hoognodig tijd mijzelf eens goed te verwennen.
De laatste blog die ik schreef ging over Nijmegen. Ik was een weekendje weggegaan met een goede vriendin van mij. In de weken die volgden kreeg ik de behoefte om, naast mijn vakantie in Valencia, nog eens weg te gaan. Ik stuurde diezelfde vriendin een appje met de vraag of het haar leuk leek om met mij op vakantie te gaan, buiten Nederland. Met een mega enthousiaste ‘JA’ kwamen wij uiteindelijk op een vakantie naar Egypte. Wat ik in Egypte allemaal heb gedaan zal ik binnenkort gaan vastleggen in een blog.
Ik weet niet in hoeverre mijn lezers denken in het “alles gebeurt met een reden”, maar de laatste weken ben ik er steeds meer in gaan geloven. In hoeverre dingen ‘toevallig’ lijken, merk ik dat er te veel gebeurtenissen zijn die onder het mom van ‘toevallig’ vallen. Toeval betekent volgens het internet: gebeurtenis die plaatsvindt zonder bedoeling, terwijl die er wel lijkt te zijn. Waarom zouden de dingen om ons heen zonder bedoeling plaatsvinden? Wat is het nut van die gebeurtenis dan? Laat ik maar gewoon uitspreken dat ik niet zo in toeval geloof.
Daarnaast ben ik ook steeds meer gaan beseffen dat het leven reageert op jou. Hoewel sommige gebeurtenissen ver buiten jouw cirkel vallen, ben ik van mening dat zelfs die gebeurtenissen een reactie zijn op hoe jij in het leven staat. Wereldwijde pandemieën en natuurrampen, oké dat staat misschien wel heel ver buiten jou. Maar de gebeurtenissen die wat dichter bij huis staan en jou lijken te overkomen, zijn in mijn optiek een reactie op jouw gemoedstoestand.
Het leven is een reactie op jouw gemoedstoestand
Laat ik een voorbeeld geven. Egypte ging ik in met de veronderstelling dat ik mij niet met werk of iets daarmee bezig zou gaan houden (studeren of alles om mij heen maar zien waar ik normaal wel op zou handelen). Vlak voordat wij het vliegtuig instapten zeiden mijn reisgenote en ik tegen elkaar: “Zal je maar net zien, ik voel dat wij bekenden tegen gaan komen.”
Drie keer raden: de tweede dag in Egypte, lekker aan het zwembad met het warme weer, fris briesje en een cocktail in de hand. Ik kijk naar rechts en ik zie een bekend gezicht, maar ik kan haar niet plaatsen. Na enkele minuten besluit ik dat ik mijn vraagtekens beantwoord wil hebben. Ik stap op haar af en open met de vraag: “Ben jij geen oud-collega van mij?” “Zie je wel!”, krijg ik als antwoord. Terwijl wij in gesprek raken vertel ik dat ik het supermarktleven heb ingeruild voor een nieuwe loopbaan. Hoe ‘toevallig’ is het dat zij, samen met haar twee metgezellen nu precies hetzelfde werk doen als ik. Met het werk dat ik doe, is het niet zomaar dat je mensen tegenkomt die dat ook doen.
Dus in eerste instantie spreken wij uit dat wij bekenden tegenkomen. Vervolgens dat ik mij niet bezig ga houden met werk of iets wat daar op lijkt en dan tóch precies die dingen mij overkomen. Zoals ik al zei, het leven reageert op waar jouw mind naar staat. Nu zou jij je kunnen afvragen waarom ik dan mensen tegenkom die hetzelfde werk beoefenen, aangezien ik zei dat ik niets met werk te maken wil hebben.
Volgens de regels van het Universum, kent het Universum de ontkennende woorden niet (niet, nee, geen, niets, etc.). Dat wil zeggen dat wanneer jij die woorden in een zin gebruikt, het Universum dat niet hoort. “Ik ga mij niet bezighouden met werk deze vakantie.”, hier zeg ik dus eigenlijk dat ik mij wel degelijk bezig ga houden met werk of iets wat daarop lijkt. Zo gek is het dus niet dat het leven reageert op wat ik het Universum in stuur.
Nog een mooi voorbeeld is het feit dat mijn reisgenote en ik vanaf het begin van de reis al uitspraken: “Alles gaat goed. De reis gaat goed en alles gaat zoals het moet gaan.” Achteraf gezien is de reis daadwerkelijk zonder ook maar één obstakel gelopen. Puur omdat het leven reageerde op hoe wij erin stonden. Wanneer onze mindset gesteld staat op dat het goed gaat, is er niets wat er voor zorgt dat het niet goed gaat.
Dit zijn vooral positieve reacties op mijn/onze gemoedstoestand. Laat ik nu even een voorbeeld geven waarin dit heel averechts werkte. Toen ik gisteren naar Valencia ging leek alles in eerste instantie goed te gaan. Op Schiphol was ik binnen no time door de security heen (heeft mij daadwerkelijk vijf minuten gekost) en ik ging rustig plaatsnemen bij de gate waar ik moest zijn. Ik zag het vliegtuig van Vueling aankomen en wachtte totdat ik kon gaan boarden. Toen ik zag dat ik aan boord mocht, ben ik rustig in de rij gestapt.
Ik scande mijn boardingpass maar deze deed het niet. Ik moest naar de balie waar ik persoonlijk geholpen kon worden en zij vertelde mij dat ik door mocht lopen. Eenmaal in het vliegtuig ga ik op zoek naar mijn stoel: 31a. Ik ging rijen tellen, iets klopte er niet. Ik telde maar 26 rijen, maar ik zat toch wel echt op 31a. Aan het einde van het vliegtuig zag ik een stewardess die mij vast verder kon helpen. Na even kijken regelde zij via de passagierslijst een plek voor mij om te zitten. Ik kreeg een plek toegewezen totdat zij even goed keek naar mijn boardingspass en het kwartje viel: deze vlucht gaat helemaal niet naar Valencia toe!
Vanaf dat moment: stress. Ik moest zo snel mogelijk uit dit vliegtuig, tenzij ik heel graag het prachtige Florence wilde ontdekken. Stond echter niet op de planning. Maar hier komt het. Vanaf het moment dat mijn hoofd in stressmodus raakte, reageert het leven daar ook op. Ik kon net op tijd het vliegtuig verlaten en moest even landen van de stress. Ik legde mijn tas neer en probeerde tot rust te komen. Ik liep naar de plek waar ik mijn telefoon kon opladen en ja hoor. Ik heb een heel klein boekje waar foto’s in staan waar ik naar kijk als ik mij niet goed voel. Die foto’s maken mij dan weer blij en brengen mij tot rust. Die was dus kwijt. Was ik blij dat ik mijn paspoort en boardingspass nog had, zeker weten. Maar de emotionele waarde die ik aan dit boekje geef is hoog.
Van de stress die ik daarvoor voelde probeerde ik mijzelf te herpakken. Ik moest mijn mind weer op een goede frequentie zetten, anders zouden dingen alleen maar fout gaan. Dit gebeurde langzaam en ik ging terug naar de plek waar ik het laatst geweest was: de stoel waar ik mijn tas neer liet ploffen. Gelukkig lag het boekje daar, met mijn hart die bonkte van blijdschap. Notabene was ik heerlijk aan het tekenen en had ik maar één potlood mee… Die heb ik niet meer teruggevonden.
Deze hele gebeurtenis deed mij beseffen dat het leven niet alleen in grote lijnen op je reageert, ook wanneer je gemoedstoestand in een lage frequentie zit, zal het leven op korte termijn er alles aan doen om je state of mind te beantwoorden.
Met deze kennis ben ik de kunst van het manifesteren weer gaan oppakken. Vandaag kreeg ik een appje: “Je kunt het leven niet plannen.” Nee, dat klopt. Het leven kun je niet plannen, maar wel bepalen. Het heeft niet zo zeer met het leven voor je uittekenen te maken, het heeft te maken met hoe jij jezelf in het leven wat je leeft neerzet. Hoe jij erin staat is hoe het - zoals ik al de hele tijd zeg - leven op je reageert. Via deze weg zijn er mogelijkheden om jouw leven te bepalen.
Als jij dag in dag uit maar de ellende in alles ziet, over alles wel wat te klagen hebt, dan zal het leven niet dragelijker worden. Het zal alleen maar mogelijkheden op je pad aanbieden waar je weer over kan en vooral mag klagen. Zie nou eens het geluk in alle kleine dingen. Focus op de vreugde en blijdschap die je voelt, uit de kleine dingen die je op dag basis tegenkomt. Wauw zeg! Wanneer je jouw mind op die hoge frequentie kan brengen en houden, dan heeft het leven zoveel moois voor jou in petto.
Daarbij helpt een juiste omgeving ook erg goed. De juiste mensen om je heen die hetzelfde denken als jij, is mega waardevol. Mensen die jou begrijpen en bovenal mensen die jou inspireren door zichzelf te zijn. Die heb je nodig. Met de juiste mensen om je heen, met allen de juiste frequentie in de mind, zal dat gaan resoneren en nóg meer in diens voordeel werken. Mijn lieve lezer, weet dat er een kracht in jezelf zit die resoneert met het Universum. Mijn lieve lezer,
laat die kracht werken in je voordeel.
