Nijmegen
Vorig weekend, het laatste weekend van juni 2022, was ik in Nijmegen met een goede vriendin van mij. De donderdag daarvoor kregen wij het memorabele idee om samen een weekendje weg te gaan. Na wat gegoochel met digitale keuzeroulettes kwamen wij tot de conclusie om onszelf te verschaffen naar Nijmegen.
Tot aan mijn 21e levensjaar kwam ik regelmatig in de omgeving Nijmegen. Mijn grootouders woonden in een klein dorpje onder Nijmegen. Het gebied was voor mij dus verre van onbekend. Echter besefte ik mij dat ik mij zelden heb begeven in de grote stad zelf. Wij boekten ditmaal een hotel in de binnenstad, niet wetende wat ons te wachten stond.
Eenmaal aangekomen hadden wij afgesproken op het station. Na enkele maanden elkaar alleen maar via WhatsApp en Snapchat spreken troffen zij en ik elkaar weer face to face. Vanaf dat moment was de sfeer meteen weer aangenaam. Aangekomen in het centrum van Nijmegen namen wij plaats bij een cafeetje op de Grote Markt. Hier namen wij een lekkere lunch en zochten het hotel op.
Ik zou nu wel mijn hele weekend van A tot Z kunnen beschrijven in Nijmegen, maar daar zal ik jullie niet al te veel mee vermoeien. Waarom vertel ik dan over dit weekend, vraag jij je misschien af… Dit weekend besefte ik mij meerdere positieve dingen. Na een wat roerige tijd achter de rug gehad te hebben was zo’n weekendje weg meer dan verdiend. De wandelingen langs de Waal, de warme karamel-havercappuccino, het uiteten bij de gezellige tentjes en het kleine uurtje in de zogenaamde ‘techno’ club staan, waren meer dan welkom.
Waar het mij vooral dit weekend om ging, was het besef hoe fijn het is om de juiste mensen om je heen te hebben. Doorgaans ben ik een enorm bezige man, ik ben continu aan het werk, sporten en bezig, bezig, bezig. Mijn hoofd kent niet zoveel rust. Dit weekend voelde ik mij ontspannen. Ik had momenten dat mijn hoofd aan niets dacht, echt aan niets. Dat was mega nieuw voor mij. Of dat nu kwam doordat ik even weg was van mijn comfortabele en bekende bubbel, of dat het nu juist aan mijn gezelschap lag.
De woensdag voor dit weekend was ik uiteten met een andere vriendin van mij. Ik had haar ook al een lange tijd niet gesproken en gezien. Wij hadden al enige tijd het geweldige plan om samen eens naar de Vegan Sushi Bar te gaan (hoe vaak ik wel niet heb overwogen daar te eten maar mijzelf inhield om het met deze vriendin voor het eerst te ervaren). Ook dit etentje bracht mij rust, vreugde en een blij gevoel.
Mijn beste vriendin is van de week voor een langere periode naar het buitenland gevlogen. De dag vóór (en nacht ván) haar vertrek spraken wij nog af. Wij gingen uiteten in Amsterdam Oost en hadden een goede catch up. Ook dit gezelschap bracht mij een enorm bezield gevoel.
Afgelopen woensdag vraagt een maatje van mij om samen te gaan varen, met enige twijfel zei ik ‘ja’. Eenmaal bij hem aangekomen, op het water en de zonnestralen die ons gezicht verwarmde, kwam ik tot rust. De twijfel die ik op voorhand had omdat ik nog werk moest doen, viel in één klap weg.
Het patroon in deze is dat al mijn goede gezelschapsvrienden op behoorlijke afstanden wonen. Maar dat mag de pret dus niet verpesten. De momenten dat ik met deze mensen ben, zijn waardevolle momenten om te koesteren. Mensen die je dag in en dag uit ziet worden nagenoeg ‘gewoon’ of je raakt eraan gewend.
Ik heb mooie mensen om mij heen, dat is waar ik dankbaar voor ben. Ik ben dankbaar voor de geweldige tijden die ik met deze mensen mag meemaken en in de toekomst zeker nog meer mee ga beleven. Momenten die ik meemaak met mijn vrienden zijn misschien wel waardevoller dan men in eerste opzicht denkt. Ik denk dat wij allemaal eens goed moeten stilstaan bij wie wij om ons heen hebben, wie ons energie geven in plaats van het opmaken én bovenal, wie ons een gelukkig en bezield mens maakt.
Ik besefte mij deze afgelopen weken dat het leven niet altijd even makkelijk is of hoeft te zijn, maar dat je zelf meer in de hand hebt dan je denkt. Soms is het juiste gezelschap namelijk precies waar je behoefte aan hebt,
zoek het daarom ook gewoon op.
