Just give

In Valencia heb ik veel mensen ontmoet. Mijn laatste dag, maandag 8 augustus, deed ik nog een koffietje met twee metgezellen vanuit het hostel. Drie keer raden waar dat was… Mayan Coffees natuurlijk! Momenteel zit ik weer in Amsterdam Oost, Bar Botanique, met een heerlijke havercappuccino. Toen ik mijn laatste dag met de dame en heer uit het hostel un cafe con leche de avena (een koffie met havermelk) zat op te drinken, sprak één van de twee de volgende woorden naar mij uit: “You have such a positive energy. It’s a pleasure to be around you.”

Dat iemand het benoemt, dat iemand benoemt dat ik een positieve aura om mij heen heb en dat dat heel fijn is, is een prachtig compliment. Ik voel ook aan alles dat ik zo sterk en positief in het leven sta. Mijn tijd in Spanje, maar ook daarvoor in Egypte, heeft mij veel gebracht. Heel veel nieuwe inzichten maar bovenal realisatiemomenten. Het feit dat ik positief in het leven wil staan en hier ook naar probeer te leven, maakt het alleen maar mooier dat iemand dat dan ook ziet en benoemt. Dan weet je dat je op de goede weg bent.

Het heeft ook weer veel te maken met mijn vorige blog. Hoe jij jezelf in het leven neerzet, is wat je terugkrijgt van de mensen en gebeurtenissen om je heen. De vriendin van mijn beste vriend, die beiden in Spanje wonen, was jarig toen ik mij begaf in Valencia. Ik had een beeld gekocht voor hun nieuwe woning en heb ook een tekening ván haar, vóór haar gemaakt. Daarnaast kreeg zij nog vele andere cadeaus van familieleden, haar vriend en collega’s. Ze was ontroerd, overladen met cadeaus en ik hoorde de woorden: “Dit had allemaal niet gehoeven.”

Nu heb ik afgelopen tijd met de vriendin van mijn beste maatje zo nu en dan via Social Media contact gehad, maar ook in Valencia. Ik voelde al snel aan dat zij een liefdevol, dankbaar en vrijgevig persoon was. In de gesprekken die ik met mijn beste maatje voerden, hoorde ik ook enorm veel mooie dingen over zijn vriendin. Altijd iets willen doen voor een ander, het kleinste gebaar dat telt. Met cadeautjes thuiskomen voor haar vriend, zonder dat daar een reden voor is. Ze weet van alle familieleden wanneer ze getrouwd zijn, verjaardagen of andere jubileums die gevierd moeten worden. Zij weet dan ook altijd op tijd een ansichtkaartje te versturen, puur om het geven. En dan als haar vriend een kleinigheidje geeft, omdat hij om haar geeft, is dat al te veel.

Daarom vond ik haar verjaardag zo’n mooi contrast. Toen zei de woorden uitsprak: “Dit had allemaal niet gehoeven.” Antwoordde ik: “Dit is hoe het eenmaal werkt, jij bent zo’n vrijgevig persoon. Nu ben jij degene aan wie wij allemaal wat willen geven. Net zoals jij het één van de mooiste dingen vind om te geven, vinden wij het ook één van de mooiste dingen om te doen. Omarm het. Wat je geeft, krijg je terug.” Met een glinstering in haar oog zag ik dat er een kwartje viel.

Zo mooi en simpel kan het zijn. Het ging hier niet per se om de materiële waarde van de spullen die wij gaven. Het ging om het gebaar. De grote glimlach én de enorme dankbaarheid die ik ontving, dat is wat mij geluk gaf. De gesprekken die ik met mijn beste vriend, zijn vriendin en de mooie mensen uit het hostel heb mogen voeren, hebben mij veel doen beseffen. Het leven is niet ‘voort wat hoort wat’, het leven is ‘geven zonder terug te verwachten’.

Met deze mindset komen er ook weer dingen op je pad die deze gedachtegang doen bevestigen. Zo zag ik een filmpje op Instagram van een jongeman die het volgende zei: “Je kan wel 10.000.000 euro hebben, maar je bent geen rijk persoon als je de kunst van het geven niet kent. Je hebt er uiteindelijk helemaal niets aan om al dat geld te hebben. Geluk zit hem in het delen van je rijkdom.” Hoewel dit volgde met: “Daarom ga ik een giveaway organiseren bla… bla… bla…”, vond ik dat hij een punt maakte.

Wat is rijkdom? Zo veel mogelijk geld hebben en snakken naar meer en meer en meer? Échte rijkdom zit hem in de kunst van het geven. Geven zonder terug te verwachten. Want als je nu eenmaal geeft, zal het leven daarop reageren, én nog meer moois op je pad teruggeven.

Échte rijkdom zit hem in de kunst van het geven

Mijn tijd in Valencia heeft mij ook veel laten nadenken over wie ik ben in Nederland. Als je beste vriend tegen jou zegt: “Jij bent gemaakt voor het buitenland. Het voelt echt alsof jij hier woont en wij gewoon hebben afgesproken om te sporten.” Ja, dat komt binnen. Zeker ook omdat ik al jaren in mijn hoofd heb dat ik misschien wel niet helemaal van plan ben in Nederland te blijven. Maar toch ben ik er voorlopig nog, dus wie ben ik dan?

Dat is ergens ook wel een gekke vraag, moet je per se iemand zijn? Ik bedoel hiermee dat ik meer ben gaan nadenken over hoe ik nou leef in Nederland, wat geeft mij energie en hoe zorg ik ervoor dat ik mijn leven in Nederland kan leven zoals ik dat wil. Daar ben ik bij gaan stilstaan. Wanneer je in het buitenland bent, zit je in een bubbel waarin alles goed voelt en ook alles naar behoren lijkt te gaan. Maar wetende dat je terug in je vertrouwde omgeving weer te maken krijgt met de normale gang van zaken, hoe kan ik er dan voor zorgen dat die bubbel, waarin alles goed voelt en alles naar behoren gaat, ook hier werkt?

Ik wil positief in het leven staan, een krachtige mindset hebben, het goede in alles zien en lessen uit gebeurtenissen halen. Ik wil mij goed voelen en dat de mensen om mij heen mij energie geven in plaats van dat ik mijn energie verlies aan deze mensen. Ik kan dit alleen waarborgen door er gewoon naar te leven. Dat brengt mij naar mijn volgende punt. Ik las een zin, die mij zo veel aan het denken heeft gezet over wie ik wil zijn in Nederland: “You can’t change the world with an opinion. You can change the world by being an example.”

Toen ik dat las, realiseerde ik mij iets. Weet je nog dat ik deze blog begon met die ene persoon die tegen mij zei: “You have such a positive energy. It’s a pleasure to be around you.”? Op dat moment besefte ik het volgende: deze persoon vond het inspirerend dat ik zo positief in het leven sta en dat ook uitstraal naar de buitenwereld. Toen hij mij dit zei, heb ik uitgesproken dat ik zijn woorden enorm waardeer en daar enorm dankbaar voor ben. Het gaat er niet om dat jij als persoon overal wat van kan vinden, het gaat er om dat mensen om jou heen reageren op hoe jij bent. Wil jij dat de mensen om jou heen veranderen, wees dan het voorbeeld van hoe zij moeten zijn.

You can’t change the world with an opinion

Ik merk ook dat, sinds ik mij dit allemaal ben gaan realiseren, de mensen om mij heen veel meer in mijn straatje beginnen te passen. Ik merk dat ik steeds nieuwe mensen ontmoet die vaak hetzelfde in het leven staan zoals ik erin sta. Ik merk dat de vrienden die ik heb veel raakvlakken met mij delen. Positieve, dankbare en hele fijne mensen. Eigenlijk komen hier mijn twee realisatieonderwerpen bijeen. Ik geef - en krijg terug - positiviteit, ik geef - en krijg terug - dankbaarheid en ik geef - en krijg terug - liefde aan de mensen om mij heen, aan de buitenwereld. Het maakt mij niet uit of ik je ken of dat ik jou als vreemde (voor mij) op straat aanspreek. Dat is het voorbeeld dat ik wil zijn. Dat is hoe ik wil leven, waar dan ook,

dat is wie ik ben.