People pleaser

Soms is het makkelijk om je gevoel maar weg te stoppen. Doen alsof het niet bestaat. Doen alsof het allemaal maar meevalt en je beter gewoon je glimlach op kan zetten en door kan gaan. Maar in hoeverre is dat eerlijk zijn naar jezelf? Vroeg of laat loop je tegen een muur op. Vroeg of laat komen je gedachten en bijkomende gevoelens toch wel naar boven, en dan?

Een aardige poos, voordat ik naar bed ging, zet ik lekker Netflix op, kijk ik filmpjes op YouTube en scroll ik door mijn Instagram Reels. Totdat ik van de week een keer vroeg naar bed ging, omdat ik de volgende dag een ochtenddienst had. Daar lag ik dan, zonder telefoon, in het donker, proberen in slaap te vallen. Totdat de gedachtes mij overnamen.

Het weekend erop, op mijn vrije dag, had ik geen planning. Ik had geen afspraken staan, ik had niets. Ik liep door de stad en was alleen, ik had geen afleiding. Ik had alleen mijzelf en mijn gedachten. Daar kwam het: hersenspinsels, besefmomenten, gevoelens en onrust. Ik merkte dat mijn hoofd vol zat van onrust en warrigheid. Ik merkte dat mijn eigenwaarde behoorlijk laag was.

Ik besefte mij dat ik al weken, misschien wel maanden, moe en futloos ben. Toevallig hoorde ik vandaag iemand tegen mij zeggen: “Mentale moeheid is veel zwaarder dan fysieke moeheid.” Wat de spijker op zijn kop sloeg. Mentaal hield ik mijzelf voor de gek, met het gevolg dat mijn lichaam zich ging gedragen naar de staat van mijn mentale gezondheid: moe en futloos.

Ik besefte mij dat ik stelselmatig de belangen van een ander boven mijn eigenbelang neerzette. Ik besefte mij dat ik lange tijd verschillende mensen naar de mond praatte. Ik deed alles om conflicten te voorkomen. Ik gaf mijn grenzen niet aan, op momenten dat het wel had gemogen.

Ik ben een goede lange tijd aan het ‘people pleasen’ geweest. Met het gevolg dat ik mijzelf zwaar ten onder deed. Ik vond het niet meer zo belangrijk om dingen te doen die mij plezier gaven, zoals sporten, werken of bloggen. Ik sliep slecht, waardoor ik niet meer uitgerust en met volle moed uit mijn bed stapte en ik vond het verre van belangrijk wat ik nu allemaal at. Ik merkte dat ik mijzelf niet meer herkende in wat mijn normen en waarden voorheen waren.

Dan ben je hardop aan het denken: wat kan ik nu doen, om mijn situatie te bevorderen. Als gevolg hiervan ben ik in gesprek gegaan met mijn beste vriendin. Wij belden en dit voelde als een ontlading. Ik kan niet hard genoeg benadrukken hoe belangrijk het is om iemand te hebben waar jij je gevoel bij neer kan leggen, puur om het van je hart te krijgen. Iemand die luistert en meedenkt over de oplossing. Zo’n iemand is enorm waardevol en in mijn optiek één van de belangrijkste personen die je in je omgeving kan hebben.

Zulke gesprekken, waarin iemand kritische vragen stelt, zetten je weer aan het denken. Je beseft dat je meer waard bent dan jij jezelf de afgelopen tijd hebt behandeld. Het is tijd om jezelf op nummer één te zetten. Lang genoeg ben ik meegaand met mensen geweest. Het was tijd om mijn grenzen hardop te stellen naar deze mensen: tot hier en niet verder. Situaties die binnen je cirkel vallen én jij een invloed op kan uitoefenen, kunnen alleen door jouzelf opgelost worden.

Herken jij jezelf ook wel in iemand die het moeilijk vind om ‘nee’ tegen andere te zeggen? Iemand die het moeilijk vind om te zeggen wat je werkelijk zeggen wilt? Of dat jij je gevoel van eigenwaarde laat afhangen van de acceptatie en goedkeuring van een ander? Dan herken je misschien ook wel dat je de belangen van een ander ‘nét’ iets belangrijker vindt dan die van jezelf. Het kenmerkt een people pleaser. Iets wat op het eerste gezicht als mooi kan worden gezien; je bent immers behulpzaam, zorgzaam, enorm gul, heel flexibel en je hebt een groot hart.

Op de lange termijn gaat het echter backfiren. Je hebt dan al zo lang ‘ja’ gezegd, dat men raar gaat opkijken als je ineens voor jezelf opkomt. Om de conflicten te mijden blijf je maar doen wat een ander vraagt. Daarnaast wordt je eigen zelfverzekerdheid gebaseerd op de aanmoedigingen en bevestigingen die je krijgt vanuit je omgeving. Op den duur gaat men het vanzelfsprekend vinden wat jij doet voor hen, waardoor je minder waardering en bevestiging ontvangt. Wat een rottig gevoel kan dat dan weer opleveren zeg! Zo zijn er nog vele andere negatieve gevolgen die het people pleasen met zich mee kan brengen.

Wat ik je wil meegeven is om je gevoel zo nu en dan onder ogen te komen. Te reflecteren op waar je nu staat, waar je nu bent. Wie er zich in je omgeving ophouden en wat zij jou opleveren. Vullen zij jou aan of vreten ze je energie, zonder dat je het doorhebt? in mijn opleiding reflecteer ik veel. Het mooie hieraan is dat je enorm zelfbewust wordt van je doen en laten. Daarnaast leer ik mijn grenzen stellen. Dit pas ik in mijn werk toe, heel goed. Ik laat moeilijk over mij heen lopen en zeg waar het op staat. Maar moet ik grenzen stellen bij mensen die wat dichterbij staan, vind ik dat lastig. Het belangrijkste is om je eigenwaarde niet te laten afhangen van de acceptaties en aanmoedigingen van anderen. Laat je eigenwaarde afhangen van jezelf,

zorg gewoon goed voor jezelf.