Setting boundaries

Elke dag is weer een nieuwe dag waarin keuzes op je pad komen. Uit een onderzoek blijkt dat je maar liefst 30.000 keuzes per dag maakt. Een simpele gedachte zorgt er al voor dat je een keuze maakt: of je neemt de gedachte aan, of niet.

Keuzes beginnen al bij het moment dat je opstaat. “Wat voor een dag gaat het worden vandaag?” “Hoe laat moet ik weg van huis om op tijd op locatie te zijn?” “Welke kleding doe ik vandaag aan?” De hele dag heb je dit soort momenten, je zet jezelf in een positie waarin een keuze gemaakt moet worden. Eigenlijk iets heel natuurlijks.

Een keuze komt voor uit een gevoel. Vaak wordt er gekozen voor hetgeen wat juist voelt. Wat ik een lange tijd zelf ervaren heb, is dat ik altijd maar iedereen tevreden wil houden. Het lastige daarin is dat je de keuze maakt om een ander te vriend te houden. Wanneer iemand van jou vraagt om iets af te maken of om af te spreken, is de keuze al gauw: “Ja, is goed.”

Naarmate ik ouder ben geworden merk ik dat die keuze beïnvloedt wordt door een factor van buiten mij. Ja het klopt, ik wil dat diegene tevreden is. Maar de grotere en betere vraag is: “Is ‘ja’ zeggen ook gunstig voor mij?” Want mocht het mij niet uitkomen om die opdracht af te maken, of heb ik eigenlijk nog zelf dingen die af moeten in plaats van het afspreken, beperk ik mijn eigen tijd dan niet door juist ‘ja’ te zeggen?

Het heeft allemaal te maken met grenzen aangeven. Een paar maanden terug had ik voor het eerst, heel bewust, tegenover iemand mijn grenzen aangegeven. Dit kwam zo uit het niets voor mij, dat ik er zelf eigenlijk heel trots op was. In de weken die volgde merkte ik dat het steeds vaker deed. Op die momenten besefte ik dat ‘nee’ zeggen tegen iemand eigenlijk niet zoveel kwaad in de zin heeft.

Als ik het nou eens omdraai, wanneer iemand tegen mij zegt: “Joh Armin, dat komt even niet uit, ik heb al andere plannen.” Dan ben ik de laatste persoon die zegt: “Jeetje man, wat lullig van je!” Het enige wat ik dan denk is: ik begrijp het helemaal, neem vooral je tijd. Grenzen aangeven voelt misschien wel als iemand of iets afwijzen, keihard ‘nee’ tegen zeggen. Maar eigenlijk is het iets wat in je persoonlijke ontwikkeling enorm kan helpen.

Met continu maar anderen te vriend willen houden benadeel je heel erg jezelf. Het is daarom goed om uit te zoeken waar jou grenzen liggen. Het is goed om uit te zoeken waar je misschien voortaan ‘nee’ tegen wil zeggen, omdat dat voor jou geen meerwaarde heeft. Dit betekent absoluut niet dat je nu overal nee tegen moet schreeuwen, integendeel. Kader af waar je behoeftes liggen en luister vooral naar het gevoel dat je bij zo’n soortgelijke keuze hebt. Het kan namelijk geen kwaad om eens voor jezelf te kiezen.

Nu ik aardig besproken heb om je eigen keuzes aan te geven, gaan we even naar de andere kant van het verhaal. Iemand die zijn grenzen bewaard en ervoor kiest een halt toe te roepen, is per definitie niet meteen een slechterik. Het belangrijkste in deze is dat je de ander respecteert in zijn of haar keuze. Als ik voor mijzelf spreek bewonder ik dat juist aan iemand. Wanneer iemand mij vertelt dat diegene nu niet kan of eigenlijk niet wil, kijk ik best wel tegen hem of haar op. Het is namelijk niet makkelijk (ten minste, zo ervaar ik het) om tegen iemand ‘nee’ te zeggen. Helemaal als het voor de ander heel nadelig kan zijn.

Het kan zo zijn, dat iemand een keuze maakt die op jou een enorme negatieve invloed kan hebben, maar voor diegene nodig is. Dat zijn keuzes die bij een ander liggen waar jij het in eerste instantie misschien helemaal niet mee eens hoeft te zijn. Bedenk dan vooral dat het ook een keuze is, waar jij geen invloed op kan uitoefenen. Het maakt je een volwassen en sterk persoon als je niets anders doet dan die keuze van een ander begrijpen en vooral te respecteren. Dat het voor jou op het moment niet in je voordeel werkt, komt ook wel goed. Want zoals ik vaker zeg: “In alles wat je meemaakt zit een les.” Het kan zo zijn dat het nu niet gunstig is, maar wanneer je dat gevoel er laat zijn en er rustig over kan nadenken, dan komt het ook wel weer goed.

De conclusie vandaag is om voor jezelf op zoek te gaan naar waar je grenzen liggen en een manier te vinden hoe je zo tactisch mogelijk die grenzen kan aangeven bij een ander. Daarnaast is aan de andere kant het enige wat je kan doen begrip en respect tonen naar de keuze van de andere en een manier vinden om ermee om te gaan. Want ik weet zeker dat op deze manier

je écht iedereen tevreden kan houden.